Feest van de Eersteling

Volgens Leviticus 23:9 en verder moet er een schoof (gerst) aangeboden worden van de eerste oogst. De opdracht is heel helder voor het volk en alle generaties na het betreden van het beloofde land. De gerste-oogst is de eerste oogst (de tarwe-oogst vindt plaats met het wekenfeest / Shavuot / Pinksteren).

Jezus zegt dat hij nog niet opgevaren is naar de Vader en dat Maria hem daarom niet mag aanraken (Joh. 20:17). De uitleg hierbij is dat Jezus zichzelf als de Eersteling zou gaan presenteren aan Zijn Vader. Jezus is de Eersteling, de eerstgeborene. Over 50 dagen vieren we het feest van de eerstelingen (meervoud). Dan gaat het over de bekeerlingen.

Leviticus 23 spreekt over de dag na de Shabbat. De farizeeën hebben dit altijd uitgelegd als de dag na Pesach. Dit is niet logisch, want dan kom je niet op de eerste dag van de week uit (een zondag). Ook is het de bedoeling om 7 Shabbatten te tellen tot het wekenfeest, beginnende na de eerste Shabbat, logischerwijs dus een wekelijkse Shabbat.

De sadduceeën rekenen wel met de wekelijkse Shabbat en kwamen zo wel op de eerste dag van de week (de zondag) uit in het jaar van het sterven van Jezus en zo vervulde Jezus ook dit feest door als Eersteling uit de dood op te staan. Het grappige is dat de sadduceeën dus goed rekenden, terwijl de sadduceeën helemaal niet in de opstanding geloven.

De berekening van de farizeeën leidt ertoe dat Pinksteren altijd op de dag van het ontvangen van de wet valt, namelijk 6 sivan, dat is 50 dagen na 15 nisan.

De berekening van de sadduceeën brengt het feest van de eersteling altijd op de eerste dag van de week en het wekenfeest dus ook. Dit levert wel altijd een andere datum op voor beide feesten, maar dat klopt met de beschrijving in Leviticus 23.

Maar nu, Christus ís opgewekt uit de doden en is de Eersteling geworden van hen die ontslapen zijn.
Want omdat de dood er is door een mens, is ook de opstanding van de doden er door een Mens.
Want zoals allen in Adam sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden.
Ieder echter in zijn eigen orde: Christus als Eersteling, daarna wie van Christus zijn, bij Zijn komst.

1 Kor. 15:20-23