Loofhuttenfeest

In Leviticus 23:39-43 vertelt God hoe het loofhuttenfeest gevierd moet worden. Het feest heet ‘Sukkot’, wat letterlijk tenten of tabernakels betekent. Het is een herinnering aan de tijd in de woestijn, toen het volk van Israël in tenten leefde. Een tent is niet echt een veilige plek, maar Gods leiding en aanwezigheid, onder ander door de wolkkolom en de vuurkolom en door het manna, maakt dat we veilig zijn. God is onze hut (Psalm 27:5). 

Het feest markeert ook het einde van de oogst. Het loofhuttenfeest wordt ook wel het feest van de inzameling genoemd (Exodus 23:16).

Het feest duurt 8 dagen en de eerste en de laatste dag zijn een rustdag (shabbat). Je kunt ook stellen dat het 7 dagen duurt en afgesloten wordt met een rustdag. De achtste dag wordt ook wel de dag van de vreugde van de wet genoemd. 

De oogst en het tijdstip (na het bazuinenfeest en de grote verzoendag) maken dat het feest vergeleken wordt met het duizendjarig vrederijk (Openb. 20). Het is de tijd dat Jezus / Yeshua regeert op aarde. Met het feest wordt dus ook vooruitgekeken naar de tijd na de wederkomt van onze Verlosser. Zacharia 14 laat zien dat eenieder het loofhuttenfeest zal vieren tijdens het duizendjarig vrederijk.

Johannes 1:14 laat ons zien dat het Woord God is en dat het Woord vlees geworden is in de persoon Jezus / Yeshua en dat Hij onder ons gewoond heeft. Letterlijk staat hier dat Hij onder ons getabernakeld heeft. Openbaring 21:3 laat ons zien dat God weer bij ons zal komen wonen in een tent.

In Israël leven de mensen een week lang in deze tent of loofhut. De opdracht lijkt ook specifiek voor de inwonenden van Israël. God weet dat het op andere plekken kouder is. Ook al ga je niet slapen in je loofhut, het is een prachtig feest waarbij je een week kunt genieten van gezelligheid, lekker eten en tijd met elkaar en met vrienden in een feestelijk hut of tent die wijst naar Gods bescherming in ons leven. Een prachtig feest om samen met je gezin te beleven!

Tijdens het loofhuttenfeest wordt er elke dag door een priester water uit de poel van Siloam naar het altaar in de tempel gebracht, in een gouden kan. Op de zevende dag gebeurde dit met heel veel vreugde. Er waren priesters die op gouden trompetten bliezen, er werd gedanst, de Psalmen van de Hallel (113-118) werden gezongen en men zwaaide met taken van de dadelpalm. Ook riep men ‘hoshana’ (Psalm 118:25).

Op deze zevende dag zei Jezus het volgende: Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken. Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien (Joh. 7:37-38). Jezus wees hiermee op zichzelf. 

Je kunt hierbij denken aan de intocht in Jeruzalem (joh. 12:13), maar ook aan de vrouw bij de put (Joh. 4:6-16) en de uiteindelijke vervulling in Openbaring 22:17.

Zie, God is mijn heil,
ik zal vertrouwen en geen angst hebben,
want mijn kracht en psalm is de HEERE HEERE,
en Hij is mij tot heil geworden.
U zult met vreugde water scheppen
uit de bronnen van het heil. Jes. 12:2-3

Want Ik zal water gieten op het dorstige
en stromen op het droge.
Ik zal Mijn Geest op uw nageslacht gieten
en Mijn zegen op uw nakomelingen.
Zij zullen opkomen tussen het gras,
als wilgen aan de waterstromen. Jes. 44:3-4

O, alle dorstigen, kom tot de wateren,
en u die geen geld hebt, kom,
Neig uw oor en kom tot Mij,
luister, en uw ziel zal leven; Jes. 55:1, 3

En de HEERE zal u voortdurend leiden,
Hij zal uw ziel in dorre streken verzadigen,
uw beenderen kracht geven;
u zult zijn als een bevloeide tuin,
als een waterbron
waarvan het water nooit ontbreekt. Jes. 58:11