Wekenfeest - Shavoeot

Pinksteren, dag van pentecoste komt, wat letterlijk vijftig dagen betekent, is eigenlijk het wekenfeest uit Lev. 23:17. Vanaf de dag na de Shabbat (zie de uitleg bij het feest van de eersteling) moet men 50 dagen tellen. Dit is geen aftellen, maar optellen, van 1 tot 50. De vijftigste dag is vervolgens het wekenfeest, dat altijd op de eerste dag van de week valt.

In Handelingen 2:1 staat dan ook letter: ‘En wanneer de vijftigste dag was aangebroken…’

Het wekenfeest wordt ook wel het feest van de eerstelingen genoemd. Hier gaat het om de eerste bekeerlingen, de eersten die de heilige Geest ontvangen.

En dat niet alleen, maar ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, ook wijzelf zuchten in onszelf, in de verwachting van de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing van ons lichaam. Rom. 8:23

Het opvallende aan dit feest is, dat men gezuurde broden eet. Wanneer we herinneren dat zuurdesem of gist ons doet denken aan zonde en ongezuurde broden staan voor mensen zonder zonden, mensen die hun zonden weg willen doen, is het prachtig om te zien dat het feest waarbij de heilige Geest uitgestort wordt, gegeten wordt met gezuurde broden. De heilige Geest wordt gegeven aan zondige mensen, zodat de heilige Geest het heiligingsproces kan vormgeven.

Volgens de berekening van de farizeeën valt het wekenfeest op de 6^e sivan. Dit is ook volgens de overleveringen de dag van de gave van de wet. De relatie tussen de heilige Geest en de wet wordt op vele manieren duidelijk gemaakt, waaronder in Jeremia 31.

Voorzeker, dit is het verbond dat Ik na die dagen met het huis van Israël sluiten zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven en zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn en zíj zullen Mij tot een volk zijn.
Dan zullen zij niet meer eenieder zijn naaste en eenieder zijn broeder onderwijzen door te zeggen: Ken de HEERE, want zij zullen Mij allen kennen, vanaf hun kleinste tot hun grootste toe, spreekt de HEERE. Want Ik zal hun ongerechtigheid vergeven en aan hun zonde niet meer denken.

Jer. 31:33-34

Zowel het feest van de eersteling als van de eerstelingen doet denken aan het teruggeven aan God van de eerste opbrengst, onze eerste tijd, ons eerste salaris. Hiermee geven we in ons leven eerst aan God, voordat we voor onszelf zorgen, in de wetenschap dat God altijd voor ons zorgt.

Ook Israël wordt de eersteling van God genoemd, van Zijn opbrengst, waarmee we denken aan het wekenfeest, de eerste bekeerlingen.

Israël was heilig voor de HEERE,
de eersteling van Zijn opbrengst.

Jer. 2:3