Mist

Overal is mist om mij heen.

Het maakt mij bang, wat als er zometeen…

Ik kijk in het rond,

Het voelt hier alleen.

Ik kijk naar beneden, 

Ik zie alleen mijn voeten op de grond. 

Ik zet een stap, 

Het maakt mij bang, wat als er zometeen…

Ik kijk naar boven,

Nu kan ik kiezen, mijn God loven, of mij door angst laten beroven.

Overal is mist om mij heen.

Ik mag een stap zetten been voor been.

Ik zet een stap,

Hij is erbij. 

Ik voel zijn hand,

Hij leidt mij. 

Vorige week reed ik een stukje met mijn auto in de mist. Dit gaf mij niet zo’n fijn gevoel.

Het voelde alsof ik minder grip had op de weg, omdat ik niet ver vooruit kon kijken. 

Hier zat voor mij een grote levensles in die ik graag met jullie wil delen. 

Ik begin mezelf door de jaren heen steeds beter te kennen. Ik vind het fijn om een stukje controle te hebben, juist wanneer ik mij onrustig of angstig voel. Wanneer ik mij laat leiden door de onrustige gevoelens, zou ik het liefst uitzicht willen hebben over mijn hele leven, zodat ik op alles voorbereid ben.

Tegelijkertijd weet ik dat dit voor ons als mens niet helpend is. Wanneer wij alles zouden weten, dan vertrouwen we op onszelf en zijn wij in controle. De gedachte kan misschien fijn zijn, maar als ik naar mezelf kijk komt het voort uit angst.

Vorige week had ik een bijzondere doop meegemaakt, waarbij het mistig was. Eigenlijk gaf dat ook een bepaalde rust, dat we mogen weten dat God ons nu leidt en dat wij nog geen zicht hebben op onze toekomst. 

Nu las ik vanmorgen een mooi stukje over de mist. Dat je de mist ook als een vredige mist kan zien, die je uitzicht weg neemt. Je kunt nu maar een paar stappen vooruit kijken, waardoor je je aandacht op God mag richten en Zijn hand die je leidt. De mist is een soort bescherming die je terugroept naar het hier en nu. 

Dat sloot voor mij wel mooi aan op afgelopen week. Eigenlijk leert de mist ons iets moois, als ik er zo bij stil sta. Alleen onze Hemelse Vader is alwetend en heeft voor jou en mij een hoopvolle toekomst voor ogen. 

Dit vraagt van ons een bepaalde overgave, dat we mogen rusten bij Hem op dit moment in het hier en nu. 

We kunnen ons ook laten beangstigen door de mist. Dan geeft het onrust en angstige gedachten: ‘wat als ik struikel’, ‘wat komt er op mij af, waar ik niet op voorbereid ben?’ We mogen weten dat we een liefdevolle Hemelse Vader hebben die voortdurend bij ons is. 

Als ik voor mezelf spreek is het soms maar goed ook dat ik niet alles weet. Zelf ervaar ik het ook als een stukje bescherming, dat Hij geeft wat ik aankan. 

Psalm 73: 23 Ik zal echter voortdurend bij U zijn, U hebt mijn rechterhand gegrepen.

U zult mij leiden door Uw raad, daarna zult U mij in heerlijkheid opnemen. 

Psalm 121:3 Hij zal uw voet niet laten wankelen, Uw Bewaarder zal niet sluimeren. 

4 Zie, de Bewaarder van Israel zal niet sluimeren of slapen.