Zo vaak heb ik mezelf de vraag “waarom ben ik zoals ik ben?” gesteld. Na 20 jaar moet ik deze vraag toch kunnen beantwoorden. Ligt er soms een antwoord als ik vertrek naar het noorden? Tweestrijd tussen presteren en mij door God laten leiden, natuurlijk wil ik kiezen voor het tweede, maar mijn denken valt me steeds in de rede. Door te presteren doe ik zo mijn best, maar ben ik dan nog wel echt?? Echtheid is mijn verlangen en ik wil niet mijn wereldje mooier behangen.
Door anders te willen zijn doe ik eigenlijk mijn maker pijn.
Vanaf jongs af aan mijn onzekerheid proberen te onderdrukken, waarin ik mezelf oplegde dat alles moest lukken. Dit door te laten zien dat ik hard bezig ben met ontwikkelen en leren. Eigenlijk niks anders dan streven naar de verwachtingen van anderen, om mezelf te compenseren in de hoop dat ik zal veranderen. Een mechanisme om maar niet aan mijn onzekerheid toe te geven, want misschien beïnvloedt het de plannen van mijn leven. Waarom zoek ik het ook in mijn eigen kracht, dan vertrouw ik toch niet in Gods grootheid en almacht?
De les van vandaag is niet vechten tegen onzekerheid, maar beseffen dat God mij leidt. Waarin ik dicht bij mezelf wil blijven, en mijn denken door God bij te laten tanken!
De bovenstaande tekst is een heel persoonlijk stukje wat ik heb geschreven op een moment, dat ik even in strijd was met mezelf. Dit helpt mij om mijn denken te overzien en te ordenen. Uit dit stukje kan je zien dat ik vaak bezig ben om mezelf te bewijzen in deze maatschappij, waarin ik de druk voel om mij constant te ontwikkelen.
“Wie wil je zijn?
Best een goede vraag hé, daar heb je vast wel eens over nagedacht. Misschien is dit voor jou een eenvoudige vraag, toch wil ik je uitdagen om deze te beantwoorden? Ik stel mezelf zoals je ziet soms heel veel vragen. Bij het beantwoorden van deze vraag komt er bij mij naar boven dat ik betekenisvol, zelfverzekerd, uitbundiger en een geliefd persoon bij anderen wil zijn. Er komen veel dingen naar boven die ik nog helemaal niet ben.
Ook bij het schrijven van deze blog, vraag ik mezelf af waarom ik deze blog schrijf. Wil ik door het schrijven tot betekenis zijn en daarvoor waardering krijgen? Het is goed om je bewust te zijn, waarom je de dingen doet die je doet. Ik weet dat het schrijven van de blog vooral uit een goede intentie komt, maar ik betrap mezelf erop dat ik diep van binnen de waardering toch wel fijn kan vinden. Dit probeer ik bij God te leggen en niet te streven naar goedkeuring maar te leven vanuit zijn goedkeuring! Dit vind ik ook niet altijd makkelijk hoor!
Dus ‘wie wil je zijn?” Ik hoop en bid dat je kan zeggen JEZELF!
Uiteindelijk is God degene die ons kan bevestigen in onze identiteit. Ik daag je uit het bij hem te zoeken!
Ik wil met deze blog laten zien, dat ik ook nog midden in dit proces zit en daar eerlijk over wil zijn.
Efeze 4:23, en dat u vernieuwd wordt in de geest van uw denken.