Zo nu en dan kijk ik een voetbalwedstrijdje of een samenvatting hiervan op televisie. Zelf vind ik wielrennen de mooiste sport, maar ik kan er soms ook van genieten om Ajax een tegenstander even zien weg te tikken. Even niet denken aan alles wat er in de wereld gaande is en lekker ontspannen een potje voetbal kijken. Wat de laatste tijd natuurlijk opviel tijdens zo'n wedstrijd, was dat er geen publiek bij zat. Ze voegen wel wat publiekgeluid toe in de mix, maar het stadion was op wat verslaggevers na, helemaal leeg. Zonder supporters is het voordeel voor de thuisspelende ploeg ook grotendeels weg. Dit lijkt grote invloed te hebben op de prestaties van de sporters.

Mijn gedachten gaan naar de wolk van getuigen, waar de Hebreeën schrijver over schrijft na zijn opsomming van de geloofshelden. Beeld je eens in dat er een hemels publiek is dat ons aanmoedigt in ons leven. Dat degenen die hun reis hier op aarde reeds voltooid hebben ons naar de overwinning schreeuwen. Het mooie is dat we eigenlijk al een gewonnen wedstrijd spelen, omdat Jezus de overwinning al heeft behaald. Toch weet de tegenstander soms onze zwakke plekken te vinden en door de verdediging heen te breken. Af en toe zijn er ook tegenslagen en lijken we zelfs in het verliezende team te zitten. Wat is het dan goed om te weten dat we omgeven worden door die grote wolk van gelovigen die ons zijn voorgegaan. Wat zouden ze naar ons roepen? 📢 "Kom op, houd vol!" "Geef niet op, Hij is erbij!" Soms verlang ik er weleens naar dat het geluid van die supporters even wordt toegevoegd in de mix. Dat we even zouden kunnen horen hoe we worden aangemoedigd vanuit die wolk. Laten we met die gedachte ook de dingen afleggen die ons tegenhouden om een goede wedstrijd te kunnen spelen. En bovenal kijken naar onze Aanvoerder, want Hij zal ons leiden tot het laatste signaal zal klinken.