Herken je dat: in het drukke ochtendspitsuur wil je kleuter van 5 jaar opeens alles zelluf doen, de dochter staat een uur voor de kast en roept dat ze niets heeft om aan te trekken, mijn puberzoon komt op het allerlaatste moment uit bed en andere zoonlief is opeens de gymspullen kwijt…

In de drukte en de krappe tijd doe je het liever allemaal even zelf: hup, even die veters strikken, kleren aangeven, hier zijn de gymspullen en de wekker was dan ook echt wel eerder afgegaan. Want als jij alles onder controle hebt, dan (pas) gaat het wel goed!
Maar soms heb je niet alles onder controle en dat is helemaal niet erg. Het zijn van die momentjes dat God je even laat zien dat Hij het is die alles onder controle heeft. En dat het goed komt. Want als de kinderen eenmaal de deur uit zijn, komen ze echt wel met schone kleren, gepoetste tanden en een gevulde maag èn tas op school.

Onlangs werd mijn ongeduld en het feit dat ik toch wel graag dingen zelf controle houd, flink op de proef gesteld.
Begin maart kwam een vacature vrij op een school waar ik heel graag zou willen werken. Het is een van de weinige scholen hier in Zuid-Limburg waar het geloof, God en de Bijbel nog een belangrijke plek hebben. Ik besloot om meteen te solliciteren maar moest toen een maand wachten tot de sluitingsdatum van de vacature, daarna nog 2 weken wachten om te horen dat ik uitgenodigd was voor een gesprek, wat weer dik 2 weken later plaats zou vinden (hartstikke spannend vond ik dat gesprek). En toen moest ik nog eens 2 weken wachten om te horen dat ik aangenomen was. Uiteraard was/ben ik helemaal blij dat ik daar na de zomervakantie aan een nieuw avontuur mag beginnen!!

Dit was nou echt zo’n situatie waarin ik de totale controle aan God mocht overlaten. Dat vond ik niet gemakkelijk. Maar vanaf dag 1 heb ik gebeden dat ik Zijn pad zou volgen, waar me dat ook heen zou leiden. Ik wilde deze baan alleen als het echt iets van Hem is. En dat ik Hem vertrouw, ook al ben ik erg ongeduldig en wil ik de controle het liefst zelf houden. Het enige wat ik hier zelf in kon doen, waar ik zelf de controle in had, was mijn sollicitatiebrief schrijven en zorgen dat die op tijd gemaild werd. Al het andere werd geleid door God: dat mijn brief aansprak bij andere mensen, dat mensen met mij in gesprek wilden en ook tijdens het gesprek was Hij aanwezig en leidde Hij dat wat ik zei en of dat goed aankwam bij de andere mensen. En uiteraard lag het ook in Zijn hand of ik werd aangenomen of niet.

En heel vaak schoot mij de vraag door het hoofd: hoe kan ik de uitslag van dit hele gebeuren versnellen? Zou ik de directeur opbellen of ze al meer weet? Vragen of het gesprek eerder zou kunnen? Nee, ik moest mijn ongeduld in Gods Handen leggen. Ik vertrouwde Hem helemaal, dat Hij mij zou leiden waar ik zijn moest. En daar moest ik ook alles laten. Dat was zo’n fijne wetenschap: dat ik alles in Zijn hand mag leggen en dat het altijd goed komt. Dat alles in ons leven loopt, zoals Hij dat wilt, zolang we maar op Zijn pad blijven. En dat we alle situaties die we tegenkomen in Zijn handen mogen leggen. Wat fijn he, dat onze Vader alle controle heeft en dat we daarop mogen vertrouwen. Dat we de controle los mogen laten en Hij voor ons zorgt, net zoals wij dat voor onze kinderen doen.

1 Samuël 17:47
En iedereen hier zal weten dat de Here niet afhankelijk is van wapens om zijn plannen uit te voeren, onze God heeft de strijd volledig onder controle!Hij zal u in onze macht geven!

Filippenzen 4:6,7
Maak u nergens zorgen over, maar bid voor alles en vraag God wat u nodig hebt, dankbaar voor alles wat Hij doet. Dan zult u de vrede van God ervaren, een vrede die ons menselijk besef te boven gaat en die de wacht houdt over uw hart en gedachten, omdat u in Christus Jezus bent.