…Nee het is nog niet mijn tijd, dacht ik, de kinderen zijn nog te jong, ik kan ze nog niet een week missen.
De Heer voorziet wel dat er iemand anders komt. Dacht ik…
Heb je dat ook wel eens meegemaakt? Je denkt een heleboel te weten, plannen zijn gemaakt en je vaart je eigen koers.
Dit is heus niet altijd verkeerd hoor, maar wat als de Heer toch wat anders voor je in petto heeft?
Dat overkwam mij dus vorige week. We hadden plannen voor de zomer, maar elke keer als we daarover nadachten kwam er toch een vraag in me op. “Is dit het echt?” Ik twijfelde, en het gekke was, ik wist niet precies waarom. Op de achtergrond speelde er al een poosje wat zorgen omtrent jeugdwerk in de zomervakantie, er was niet genoeg leiding. Ik bad ervoor mee, maar zag mezelf het nog niet doen. Onze kinderen zijn nog jong, mijn man werkt hier al een week aan mee, mijn taak is om bij de kinderen te zijn en zo te ondersteunen. Alweer: dacht ik 😊
Afijn, als de Heer de leiding heeft in je leven, en het roer in Handen heeft, loopt het soms toch wat anders dan gedacht. En het werk wat Hij begint, voltooid Hij ook! De twijfel die ik had, werd een verlangen om aan de slag te gaan. Om mee te gaan werken met het jeugdwerk, mijn tijd te geven voor Hem. Het verlangen moest nog een paar drempels over, praktische zaken als, wie zorgt er dan voor de kinderen, heb ik hier genoeg energie voor, kan ik het al aan en ik bad om een antwoord. Het liefst op een briefje uit de hemel, maar zo gaat het helaas niet. Ik hoopte dat er heel duidelijk een tekst zou komen, dat ik kracht zou krijgen. En toen ik zondagochtend in de dienst zat, zongen we een lied, “Hem zij de heerlijkheid en de kracht…” en ik realiseerde me, dat het niet om mij ging. Of ik kon, kracht had, of zelfs wat ik ervan dacht. Ik realiseerde me, dat het om God gaat, dat we Hem álles mogen geven wat we hebben!
Zo moest ik ook denken aan het verhaal wat er in de Bijbel staat, in Markus 12 staat de geschiedenis van een weduwe, die 2 kleine munten in de schatkist deed, helemaal niet veel, maar de Heer Jezus zegt hierover dat zij meer heeft gegeven dan iedereen bij elkaar.
Dit trof me, zoals de weduwe gaf wat zij had, wil ik ook geven wat ik heb, misschien is het weinig in mijn eigen ogen, maar het is alles voor Hem.
Hem zij de heerlijkheid en de kracht, tot in alle eeuwigheid: alles voor Hem!