Dat de heilige, almachtige God en Schepper van alles wat we om ons heen zien bij ons en zelf in ons wil wonen, dat blijft een wonderbaarlijk fenomeen. En toch is dat precies wat God altijd al voor ogen had.
Aan het einde van het scheppen (van de mens) zegende God de mens en zei: wees vruchtbaar en wordt talrijk en vervul (Hebreeuws: מלא ‘mala’) de aarde. Nadat de mens de aarde met geweld had vervuld (mala), kreeg Noach nogmaals deze opdracht: wees vruchtbaar en wordt talrijk en vervul (mala) de aarde.
In de woestijn, na het bouwen van de tabernakel kwam God bij de mensen wonen en hij vulde (mala) de tabernakel met Zijn glorie. Na het bouwen van de tempel door Salomo vervulde (mala) God de tempel.
Geloofd zij voor eeuwig Zijn heerlijke Naam;
laat heel de aarde met Zijn heerlijkheid vervuld worden.
Psalm 72:19
Ben Ik een God van nabij,
spreekt de HEERE,
en niet een God van verre?
Zou iemand zich op verborgen plaatsen kunnen verbergen
en zou Ík hem niet zien? spreekt de HEERE.
Vervul Ik niet de hemel en de aarde?
spreekt de HEERE.
Jeremia 23:23-24
In het nieuwe testament zien we dat de heilige Geest ieder mens wil vervullen. Deze belofte was al in Jeremia gedaan. Het pinksterfeest viel op de dag van het wekenfeest. De wet en Gods Geest zijn op dezelfde dag gegeven.
Voorzeker, dit is het verbond dat Ik na die dagen met het huis van Israël sluiten zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven en zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn en zíj zullen Mij tot een volk zijn. Jeremia 31:33
Jezus (Yeshua) maakt dit heel persoonlijk door te zeggen dat de Vader, de Zoon en de Geest intrek willen nemen bij de mens die Hem liefheeft en Zijn Woord in acht neemt.
Jezus antwoordde en zei tegen hem: Als iemand Mij liefheeft, zal hij Mijn woord in acht nemen; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen naar hem toe komen en bij hem intrek nemen. Johannes 14:23
Paulus neemt deze beelden van de tabernakel en de tempel en past deze toe op de gelovige en de kerk.
Want u bent de tempel van de levende God, zoals God gezegd heeft: Ik zal in hun midden wonen en onder hen wandelen, en Ik zal hun God zijn en zij zullen Mijn volk zijn. 2 Korintiërs 6:16
Jij en ik, wij zijn de plek, de persoon, waar God wil wonen. Wij zijn een tempel van God, wij zijn Zijn woonplaats.
In een eerdere blog liet ik al iets zien van de mooie Hebreeuwse taal. Deze blog is eigenlijk een gevolg van het bestuderen van het woord ‘vervullen’ (mala) en zo te ontdekken wat de bijbel precies bedoelt met dit woord en welke gebeurtenissen de Bijbel aan elkaar koppelt.
Het Hebreeuwse woord voor ‘ik’ is ‘ani’. Dat schrijf je met de letter alef, de nun en de yod:
אני
De eerste letter van het alfabet (alefbeth) is de alef en dat wordt ook wel de Godsletter genoemd. Deze letter zit vaak zonder deze te horen in een woord, alsof God altijd overal aanwezig is. De alef in het woord voor ‘ik’ spreek je uit als een ‘a’ door de klinkertekens. Precies dezelfde uitspraak heeft het woord
עני
Wat is het verschil in de taal? De Godsletter is vervangen door een andere letter die ook vaak geen uitspraak kent. En wat is de betekenis van dit woord zonder de alef? Leeg…
Zonder God zijn we leeg. Maar Hij wil heel graag in ons wonen. En door Jezus (Yeshua), door Zijn offer, kunnen we in direct contact staan met de heilige, almachtige God en Schepper van alles. En dat is een mooi en rijk leven.