Als laatste poging om het onvermijdelijke te ontwijken breng ik er nog stamelend tegenin:

“maar God roept ons toch op om elkaar te helpen?”

De eerste zonnestralen komen na een natte winter weer tevoorschijn. In onze tuin schieten de sneeuwklokjes en krokussen uit de grond! Samen met mijn man Arno kijk ik naar het stuk grond waar we de moestuin willen aanleggen. We beginnen te plannen en te bedenken welke groenten we graag willen telen. Ik kijk er naar en denk nu vooral: “wat een hoop werk! Krijgen we dat wel voor elkaar? Zullen de groenten wel aanslaan op deze plek? En is het genoeg?”. Er moet voorgezaaid worden, uitgeplant, bewaterd, bemest én dan moet het ook nog groeien! Al die gedachten maken dat ik niet in beweging kom.

Later die week wil ik iets in huis ondernemen en ik merk dat ik hetzelfde gevoel krijg. Alles lijkt teveel! En eigenlijk ben ik best moe… Wanneer ik daarover spreek met de oudste van onze gemeente, vraagt hij terecht of ik niet te veel hooi op mijn vork heb genomen de laatste tijd. Ik denk na en moet concluderen dat dat waarschijnlijk (alweer) het geval is. Als laatste poging om het onvermijdelijke te ontwijken breng ik er nog stamelend tegenin : “maar God roept ons toch op om elkaar te helpen?”. En op die opmerking kwam als antwoord een Bijbeltekst die ik niet eerder had gehoord over zaaien en oogsten. Namelijk dit gedeelte uit 1 Korintiërs 3:

(Vers 6-9). Ik (Paulus) heb geplant, Apollos heeft water gegeven, maar God heeft doen groeien. Het is niet belangrijk wie plant of wie begiet; alleen God is belangrijk, want hij doet groeien. Wie plant en wie begiet hebben hetzelfde doel, al worden ze ieder apart beloond overeenkomstig de moeite die ze zich hebben gegeven. Dus wij zijn medewerkers van God en u bent zijn akker. U bent een bouwwerk van God.

Je hoeft dus in je gemeente niet alles zelf en op eigen kracht te doen. De één plant, de ander geeft water. Maar bovenal doet God groeien. Dit gaf mij gelijk rust. We doen het namelijk samen en niet alleen.

Als dit voor de gemeente van God geldt, dan ook zeker voor onze moestuin. We gaan het samen met de kinderen oppakken: zaaien, bewateren & voeden. Maar God laat het groeien!