Het is midden in de nacht, mevrouw L wordt binnengebracht op de spoedeisende hulp (SEH), ze is gevallen in het verpleeghuis waar ze verblijft in verband met dementie. Normaal loopt ze nog wat rond met haar rollator, maar vandaag ging dat helaas niet goed en belande ze op de grond. Ze heeft pijn en we zijn bang dat ze wat gebroken heeft. Dit geeft onzekerheid en maakt dat we met elkaar (met  de patient en de betrokken familie), het gesprek voeren over de behandeling. We bespreken vragen als ‘hoe ver moeten we gaan? Wat wil mevrouw nog? Welke risico’s geven de behandeling? Wat is het toekomstperspectief?' Eerlijk… dit zijn geen makkelijke gesprekken. Gesprekstechniek, duidelijke uitleg, maar vooral ook luisteren, ‘echt’ luisteren, is hierbij reuze belangrijk.

Ik pak de rust, terwijl de familieleden de slaap nog uit hun ogen wrijven en betrokken en emotioneel met elkaar nadenken over de zojuist gestelde vragen, mompelt mevrouw L wat. Het is voor mij onbekend of ze de impact van de vragen kan begrijpen en dus vraag ik haar te herhalen wat ze zegt. ‘’Mijn hulp is van de Heere, die hemel en aarde gemaakt heeft, ?Hij is mijn eeuwige beschermer en ik leg het in Zijn hand. Dus meissie, ik zal maar gewoon bidden, want dat is het enige wat ik kan doen.’’  Dit voel ik in mijn hart, de warmte en het vertrouwen in God raakt mij. Medisch zijn er in dit geval geen goede of foute keuzes en zoeken we meer en meer naar hoe we comfort en kwaliteit kunnen bieden in de tijd die men nog heeft. Maar dit vertrouwen en de hoop die ik haar hoor uitspreken over de toekomst (al dan hier, al dan niet bij Hem), was het mooiste gesprek wat ik die nacht mocht voeren.

Als je later voor deze keuzes komt te staan, zelfs al ben je dan nog zo in de bonen en je dan toch nog zo mag getuigen van dit vertrouwen, dat is toch fantastisch. We mogen hierin gaan staan en hopelijk mag ik dit ook zo leren. God vertelt mij in de Bijbel dat we niet bang hoeven te zijn, dat we nooit alleen zijn en dat we Hem altijd om Zijn kracht mogen vragen. In elke situatie komt de hulp van Hem, of we nu voor een moeilijke keuze staan zoals mevrouw L en haar familie of dat we bezig zijn met een opdracht van school. Op alle momenten, in elke situatie kunnen we met Zijn hulp alles aan.

Ik rij ‘s morgens terug, door de polder, er hangt mist over de weilanden en hier en daar steekt er een koeien kop bovenuit.  De muziek staat hard (keihard), want het moet me wakker houden; ‘’And if our God is for us, than who can ever stop us?’’. In de verte komt de zon komt op, het miezert wat en in de verte staat een regenboog. Mijn teken van trouw; Ik ben altijd bij je, in elke situatie. Ik kruip in mijn bed en dank God voor Zijn hulp en zijn eyeopener vannacht. En ik bid voor kracht, rust en vrede voor mevrouw L.

Ik sla mijn ogen op naar de bergen, van waar komt mijn hulp? Mijn hulp komt van de Heer die de hemel en aarde gemaakt heeft.
(Psalmen 121:1-2, NBV)