EINDELIJK, het was de afgelopen weken weer zover, Vakantie! En dan ook nog eens zo’n vakantie dat ik met mijn gezin het voorrecht had om eropuit te gaan. Ik denk dat veel mensen momenteel uitzien naar vakantie. Wij mochten er lekker tussenuit met de caravan. Na een jaar van bijna geen uitstapjes en veel thuis zijn. Wat met een gezin toch ook éxtra drukte betekent. Maar op de camping hoeft even niks, kan ik wat lezen en genieten van het buiten zijn. De mountainbike ging ook mee, dus elke dag ben ik ook sportief bezig geweest.

En zoals het dan gaat na een vakantie, val ik de dag erna weer snel van mijn “roze-vakantie-wolk”. De wasmachine draait op volle toeren, de caravan moet schoon, en er staat weer genoeg op mijn “things to do” lijstje en in mijn agenda. Als ik bedenk wat ik moet doen kan ik gelijk weer druk ervaren en ben ik ongeveer gelijk weer aan vakantie toe.

In de drukte die ik voel, besef ik wat belangrijk is. Dat ik eerst naar mijn Bron moet gaan, onze Bron. Hij zal mij rust geven, Hij wil mij leiden wanneer ik drukte ervaar. Ik ben mij bewust dat ik mij eerst moet laten vullen door Hem en dat ik me niet moet laten vullen door alle gedachten van dingen die ik “moet”.

Johannes 4:14: ‘Maar wie water drinkt dat Ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft.’

Dus als mijn kinderen na het ontbijt naar school zijn en de jongste in de box zit, ga ik zitten en pak ik eerst mijn Bijbel (nadat ik toch snel de eerste was in de wasmachine heb gedaan). Want mijn eigen ervaring is dat wanneer ik het uitstel, er vaak niets meer van komt. Even 5 minuten terug naar mijn Bron, om me te laten vullen zodat ik ook weer kan gaan uitdelen en een bron kan zijn.